Op Insta-reels zag ik een vrouw die opmerkelijk tevreden uit haar ogen keek zeggen: ‘om gelukkig te worden hoef je niet verder te kijken dan het kind dat je ooit was. Wat vond je vroeger leuk?’ Zelf had ze een boomhut gebouwd in de achtertuin, nu behept met een gereedschapskist en kennis van houttypes in plaats van twee stoelen en een laken. In de eerste instantie zat ik erom te gnuiven: wat gaat ze doen in die boomhut lol. Het is de gekke neiging elkaars (of onze eigen) diepste verlangens te ridiculiseren en dat volwassenheid te noemen. Of dan dat andere destructieve gevoel dat soms de kop op steekt
Dit is zo'n leuk geschreven artikel! Toffe schrijfstijl!
Schommelen, wipkippen, af de glijbaan gaan.... Dingen die je moet doen als de kans zich aandient!
Opdat we onszelf niet meer wijsmaken dat speelsheid geen rol heeft in ouder worden :)