Nat en juicy
Hallo op deze ietwat grauwe zondagmiddag,
Deze week fietste ik in de stromende regen – in een voor de omstandigheden wat ongelukkig gekozen wit T-shirt zonder beha - naar het pontje in Amsterdam Noord. Mijn ogen dichtgeknepen tegen de druppels, ‘WAP’ van Cardi B en Megan Thee Stallion in mijn oren, mompelde ik stukjes tekst mee alsof het een liedje van Bløf betrof.
Hop on top, I wanna ride
I do a kegel while it's inside
Spit in my mouth, look in my eyes
This pussy is wet, come take a dive
Eenmaal op het pontje, schuilend en druppend onder het afdakje, zag ik een jongen naar mijn borsten staren. Bijna beet ik hem de klassieker toe ‘Kan je het zien, vriend?’, maar toen lispelde Cardi in mijn oor: Bring a bucket and a mop for this wet-ass pussy, terwijl mijn spijkerbroek inmiddels als één zware natte lap om mijn benen hing. Terwijl ik de jongen één seconde geleden nog verwoed aankeek schaterde ik het nu uit. Het had eigenlijk een nog beter effect. Besmuikt droop hij af en ik zette het nummer nog wat harder. Voor mijn gevoel stond Cardi goedkeurend naast me te grijnzen.
Eén van de meest gelikete comments op YouTube onder het net verschenen nummer ‘WAP’ (‘Wet Ass Pussy’) van Cardi en Megan – binnengekomen op 1 in de Billboard Hot 100 – was: ‘Y’all remember when Katy Perry’s I kissed a girl was controversial?’
Ik herinner me dat, Katy met d’r cherry chap stick. Terwijl ik in de zomer van 2008 met vriendinnen op de druilerige camping van Renesse een tent opzette, schalde Katy schalks uit de door jongens met kruiwagens meegebrachte stereo-installaties. In ons hoofd dachten we er de clip bij. Blozend op een roze tienerbed zong Katy verontschuldigend: This was never the way I planned, not my intention. Ze had op een feestje met een meisje gezoend, onverwacht. En hoewel she liked it, was het duidelijk waar haar prioriteiten lagen: Hope my boyfriend don’t mind it. Lachend sloegen we de haringen in de natte aarde, in gedachten bij de discotheek op het campingterrein en wat daar misschien wel allemaal niet zou gebeuren die week.
Toch is Katy Perry niet bepaald het ankerpunt aangaande de bevrijding van vrouwelijke seksualiteit en genot. En hoewel ook ik vorige week gehypnotiseerd zat te kijken naar de juicy videoclip van Cardi en Megan, is het de vraag hoe nieuw deze onbeschaamde geilheid is.
Het tegenovergestelde van déjà vu is jamais vu - nooit gezien. In de psychologie duidt dit op het fenomeen waarbij je iets - een situatie, een woord, een liedje - ervaart als volkomen nieuw, terwijl het je toch bekend voor zou moeten komen, terwijl je rationeel weet dat het niet nieuw is. Studies laten zien dat dit met woorden kan gebeuren. Als je bijvoorbeeld vijftien keer het woord ‘hamstring’ uitspreekt is er een dikke kans dat je verbluft zal denken “wat is dit voor woord?” Iets bekends en normaals schijnt je volkomen nieuw toe.
Met muziek en seks - of om preciezer te zijn: vrouwen, muziek en seks - lijkt ons brein ook kleine errors te hebben. Sure, Katy Perry’s liedje uit 2008 was controversieel vanwege haar (al dan niet commercieel opgewekte) biseksuele nieuwsgierigheid. Maar vrouwen die hun seksualiteit benoemen en vieren zou ons niet het gevoel moeten geven een eenhoorn over water te zien lopen.
Jane Birkin hijgde in de jaren zestig zo hard over komen en gaan tussen d’r dijen in ‘Je t’aime, moi non plus’ dat het Vaticaan z’n ongenoegen uitsprak. Lil’ Kim’s seksueel bevrijdende debuutalbum uit 1996, Hard Core, was revolutionair, zoals dit toffe Afropunk-artikel toelicht. Onze eigen Merol zingt gebiedend over een zachte synthesizer ‘Hou je bek en bef me’ en is daarmee in de Nederlandse context nog steeds een van de weinige mainstream nummers waarin de vrouw expliciet zingt over wat voor seks ze wil. We hebben, met andere woorden al heel wat vrouwelijke seks over de ether en door onze bluetooth boxjes gehoord. Waarom blijft het dan telkens weer zo’n jamais vu?
Amerikaans conservatief politiek commentator en enfant terrible Ben Shapiro noemde het nummer ‘WAP’: ‘really, really, really vulgar’. En James Bradley, een Republikeinse kandidaat voor het Amerikaans Congres zei dat het nummer maakte dat hij ‘want to pour holy water in my ears.’ Is het de expliciete vulgariteit van ‘WAP’ die het anders maakt dan, zeg, een reclame over knakworstjes waarbij seksuele knipoog-grapjes worden gemaakt? Anders dan een foto van een sappig uitgeknepen sinaasappel bij een artikel over seks in de Cosmopolitan, ook als we allemaal begrijpen dat daarmee in de verte wordt gerefereerd aan ejaculatie of lubricatie? Is het vulgariteit waar we niet tegen kunnen, of vrouwelijke vulgariteit waar we van rillen?
Arwa Mahdawi merkte op in The Guardian: “The same conservatives who dismiss Trump’s ‘pussy-grabbing’ comments want women to think that it’s immoral to enjoy themselves.”
Megan Thee Stallion, één van de ‘WAP’-rappers, tweette over de gender-hypocrisie door de vergelijking met Three 6 Mafia’s nummer uit 1999 ‘Slob on my Knob’ (vrij vertaald: suck on my dick).
Ergens is het pijnlijk dat wanneer vrouwen over seks zingen of rappen, de analyse vaak lijkt te blijven steken bij de ervaren provocatie, bij het vraagstuk: vulgair of feministisch? Is het objectiverend of bevrijdend? Interessante vragen, maar vaak gesimplificeerde dichotomieën. Bovendien vragen die al gesteld werden ten tijde van Jane Birkin’s gezongen regels in ‘67.
Het lijkt me in plaats daarvan interessant om eens in te zoomen op het spanningsveld tussen seksualiteit en kapitalisme – tussen liefde en geld. Denk: de financieel voorwaardelijke liefde van Destiny’s Child’s ‘Bills, Bills, Bills’ (Can you pay my bills… If you did then maybe we could chill). Denk: de jongen in TLC’s ‘No Scrubs’ die geen liefde kan verwachten want he just sits on his broke ass. Denk: de vrouw in Blu Cantrell’s ‘Hit ‘em up style’ die wraak neemt door de betaalpassen van haar vreemdgaande ex te misbruiken (Oops, there goes the house we made a home). De echo’s van het zachte geruis van deze bankbiljettenen betaalpassen klinken door in Cardi en Megan’s ‘Wet Ass Pussy’:
He got some money, then that's where I'm headed
Pussy A1 just like his credit
Pay my tuition just to kiss me on this wet-ass pussy (Mwah, mwah, mwah)
Now make it rain if you wanna see some wet-ass pussy (Yeah, yeah)
Geld als symbool van seksuele overgave en macht? Een herclaimen van het financieel narratief na decennia variaties op de vrouw als gold digger-stereotype? Een sekswerker-positieve dynamiek? Een verziekte relatie tot seks in popcultuur door een halve eeuw neoliberalisme? (Of, lo and behold, meerdere dingen tegelijk?;)
Misschien is het niet helemaal eerlijk om die vragen op te werpen hier zonder ze meteen te beantwoorden. Maar ik wil ze toch signaleren als het onderzoeken waard, om aan te geven dat er meer is dan de vraag ‘vulgair en/of feministisch’? Misschien kom ik er eens aan toe in een volgende nieuwsbrief.
Tot slot. Deze komende week begint mijn lesgeven in New York, op afstand, en het volgen van twee vakken (over radicaal rechtse politiek en juridische ideologie in de twintigste eeuw). Ik ga me een weekje opsluiten in Oldenzaal met kitten Midas en een life supply koffie om de eerste week van het semester door te komen. Twee werkgroepen geven aan zestig koppies dansend op een scherm. Ken je dat, dat je in je twintiger jaren bent (in mijn geval 28) en denkt: Hoezo zijn we opeens allemaal aan het doen alsof ik volwassen ben? Sinds wanneer geef ipv krijg ik les?
- Midas en ik, ons afvragend of we al volwassen zijn
Overigens schreven een aantal huidig docenten Nederlands (en andere vakken) me terug na de welkomstmail, zeiden ze dat 2020 ongekend zwaar is qua lesgeven, dat ze hun uiterste best doen om scholieren erbij te houden, en dat ze hopen ondanks alles voor sommigen een Kees te mogen zijn. Tegen jullie wil ik zeggen: fantastisch werk. Ik op mijn beurt ga aan jullie denken deze eerste keer dat ik zelf lesgeef komende week.
Als je deze nieuwsbrief fijn vindt – of me in het algemeen wilt steunen in het werk dat ik doe – is er sinds kort de mogelijkheid om een (maandelijkse) donatie te geven. Eenmalige donaties zijn uiteraard welkom, maar een terugkerende bijdrage, hoe bescheiden ook, geeft mij de meeste stabiliteit. Hier kan je mij steunen. En veel dank aan jullie die dit vorige week hebben gedaan, ik waardeer het echt enorm. <3
Liefs en tot gauw,
Madeleijn
PS. Ter afsluiting deze juicy foto van de Londense fotograaf Maisie Cousins. Hier is een mooi New Yorker-profiel van haar, waarin ze zegt: “I found that people are more willing to get up close if I put a bum in there.”